Tropisch droomeiland

26 maart 2017 - Gili Air, Indonesië

Tropisch droomeiland. Dat is wat ik de Gili eilanden noemde het eerste moment dat ik aankwam.
Een tropisch droomeiland. Welke elementen zorgen samen voor een tropisch droomeiland?
- zon
- zee
- strand
- warmte
- eiland (duh)
- lekker eten
- feesten
Welke elementen vormen geen tropisch droomeiland?
- Je bankpas die geblokkeerd wordt
- Je pincode van je creditcard vergeten
- Totaal geen cashgeld meer hebben
- Bedbugs
En vooral dat laatste. Naar, klein, kriebelig ongedierte die de nachtmerrie van elke backpacker is. En ik heb ze te pakken....

Ik kwam aan op dit prachtige eiland: Gili Air. Stiekem toch al een beetje verdrietig omdat ik Ubud moest verlaten (en dat kan ik nog steeds niet loslaten). Maar ook enthousiast en nieuwsgierig naar een nieuw avontuur. En het was ook zeker nieuw. Het lijkt wel alsof ik in een compleet ander land ben. Geen enkele straat is hier geasfalteerd en er rijden geen gemotoriseerde voertuigen. De enige manier om je hier te transporten is te voet, te fiets of te paard en wagen.  En over dat laatste maak ik geen grapje. Ze rijden hier echt rond! 

Mijn avontuur begon goed met een prachtige wandeling en een gezellig diner met wat nieuwe mensen (ook al zat het weer niet helemaal mee). Totdat ik na het eten geld wilde pinnen.  Bankpas geblokkeerd. Nog een keer proberen.  Foutmelding. Andere automaat. Doet het ook niet. Creditcard. Verdomme wat was mijn pincode ook alweer? Ja. Zo ging het echt.  Geen geld.  Papa en mama geappt. 'Kunnen jullie de pincode van mijn creditcard opzoeken?'. Geen succes...... Uiteindelijk was dit probleem wel weer opgelost. Even goed nagedacht en ik herinnerde het me weer. Fijn, ik heb weer geld. Nu kan ik rustig gaan slapen op dit droomeiland.

Hahahahaha. Zo lief. Zo onschuldig. Zo onwetend.... Ik voelde kriebel. Dus ik even goed naar mijn matras kijken. En jahoor. Bloedvlekjes, poepjes, eitjes.  Het was raak! Het was gedaan met mijn nachtrust. Ik kon niet meer in bed liggen zonder eraan te denken.  Dus ben ik maar naar buiten gegaan. 2 bedbugs over mijn lichaam zien lopen dus ik weet zeker dat ze er zijn. Nu kan ik al helemaal mijn bed niet meer in. Dus wat doe je dan als je op een tropisch eiland bent? Juist, naar het strand gaan!

Het is niet helemaal mijn dag dus. Maar hoe vervelend de situatie ook is, er valt altijd wat van te maken. Ik zit nu droog onder een afdakje bij het strand en misschien kan ik straks wel een zonsopgang meepakken. Dat wassen komt morgen wel!

3 Reacties

  1. Mama:
    26 maart 2017
    Nou ik vind het best gezellig dat je niet kan slapen. Kan ik gewoon met je appen en chatten zonder rekening te hoeven houden met het tijdsverschil :-)
  2. Wil:
    26 maart 2017
    Heb je door alle misère wel tijd om sterren te kijken of is het bewolkt
  3. Thea:
    29 maart 2017
    Hallo Pascale,

    Je kunt wel zeggen dat het avontuur begonnen is ! Wat een belevenissen. Wel leuk om zoveel mensen te ontmoeten en hun verhalen te horen. Kleine ongemakken horen erbij. Maar de omgeving maakt alles weer goed. Geniet ervan.

    Groetjes van de blezertjes